Kalkulatory podatkowe, kadrowe i płacowe 2023/2024. Kalkulator składek ZUS przedsiębiorcy lata 2024 - 2019. Składki ZUS na 2024, 2023, 2022, 2021, 2020 i 2019 rok. Kalkulator ZUS przedsiębiorców. Składka ZUS przedsiębiorców ustalana jest corocznie i ustalana w stałej, miesięcznej wartości. Data aktualizacji: 21 października 2021 Jak obliczyć chorobowe, aby poznać wysokość należnego świadczenia? Każdy pracownik ma prawo do czasowej niezdolności do pracy, potwierdzonej zwolnieniem lekarskim. Ile wynosi zasiłek chorobowy i jak go poprawnie policzyć? Zgodnie z przepisami zawartymi w Ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy ( z dnia na czas niezdolności do pracy spowodowany chorobą, pracownikowi przysługuje prawo do świadczeń pieniężnych w formie wynagrodzenia i zasiłku chorobowego. Podstawowym warunkiem jest posiadanie ubezpieczenia chorobowego. W przeciwnym razie chory pracownik zostaje pozbawiony jakichkolwiek świadczeń finansowych w trakcie choroby. Jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe? Prawidłowa odpowiedź na pytanie, jak wyliczyć „chorobowe” pracownika wymaga znajomości przepisów prawa. Kodeks pracy reguluje kwestie związane z wypłatą wynagrodzenia przez pracodawcę w pierwszym okresie choroby. Jak obliczyć chorobowe pracodawcy, który jako pierwszy ma zobowiązanie do wypłaty świadczeń chorobowych na rzecz swojego pracownika? Każda osoba, która podlega obowiązkowemu lub dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu, ma prawo do wynagrodzenia albo zasiłku chorobowego za okres niezdolności do pracy. §1 Kodeksu pracy wyraźnie określa, kiedy i w jakiej wysokości to pracodawca płaci wynagrodzenie za czas choroby. Pracownik, posiadający ubezpieczenie chorobowe uzyskuje za czas niezdolności do pracy wskutek: choroby lub odosobnienia w chorobie zakaźnej prawo do 80% wynagrodzenia przez okres łącznie do 33 dni w roku kalendarzowym, jeśli nie ukończył 50 roku życia, a pracownik po 50 roku życia otrzymuje 80% wynagrodzenia za okres choroby łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego (wyjątkiem są sytuacje, w których przepisy z zakresu wynagrodzeń u konkretnego pracodawcy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu), wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży prawo do 100% wynagrodzenia, poddania się badaniom lekarskim w sytuacji, gdy pracownik jest kandydatem na dawcę komórek, tkanek czy narządów prawo do 100% wynagrodzenia. Obliczając wynagrodzenie według powyższych zasad, należy pamiętać, iż dotyczy ono wypłaty za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy. Ten okres tworzy obowiązek po stronie pracodawcy do wypłaty stosownego wynagrodzenia. Za czas niezdolności do pracy po 33 lub 14 dniach (w zależności od wieku pracownika) każdemu ubezpieczonemu pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy na zasadach określonych w Ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ( z Jak obliczyć zasiłek chorobowy? Wspomniana powyżej Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego daje prawo do zasiłku chorobowego każdemu, kto: jest nieprzerwanie ubezpieczony w zakresie chorobowym przez co najmniej 30 dni, gdy ubezpieczenie ma charakter obowiązkowy, jest nieprzerwanie ubezpieczony w zakresie chorobowym przez co najmniej 90 dni, gdy ubezpieczenie ma charakter dobrowolny. Zasiłek chorobowy przysługuje każdemu ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego ( ww. ustawy). Jak obliczyć chorobowe z ZUS, który jest zobowiązany do wypłaty zasiłku po 33 lub 14 dniach choroby (w zależności od wieku chorego pracownika)? Zgodnie z art. 11 ustawy miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku. Wyjątkiem do tej zasady jest pobyt w szpitalu, który daje możliwość wypłacenia zasiłku chorobowego w wysokości 70% podstawy wymiaru. Wypłata zasiłku chorobowego z tytułu niezdolności do pracy z powodu choroby, nie może trwać dłużej niż przez 182 dni ( ww. ustawy). Jak wyliczyć podstawę do chorobowego? Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, przysługującemu ubezpieczonemu pracownikowi stanowi przeciętne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych, które poprzedzają miesiąc powstania niezdolności do pracy (art. 36 ww. ustawy). Przeciętne miesięczne wynagrodzenie ustala się poprzez podzielenie wynagrodzenie, osiągniętego przez pracownika we wspomnianym wymiarze przez liczbę miesięcy, w których wynagrodzenie to zostało osiągnięte. Obliczanie wynagrodzenia chorobowego na przykładzie Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego z tytułu pracy w pełnym wymiarze nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia ( ww. ustawy). Poniżej znajdują się przykłady, jak obliczyć zwolnienie lekarskie w zależności od liczby dni wolnych od pracy. Przykład 1: Pracownik posiada umowę o pracę z wynagrodzeniem 4000,00 zł brutto miesięcznie. W swojej firmie pracuje już nieprzerwanie przez 15 lat. Zwolnienie uzyskał na czas 10 dni. Posiada prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 80%. Ile wynosi wynagrodzenie chorobowe? Podstawa brutto 4000 zł Podstawa netto 4000 x 13,71% = 4000 – 548,40 = 3451,60 zł Kwota przysługująca za 1 dzień choroby 3451,60 : 30 = 115,05 zł 115,05 x 80% = 92,04 zł Wysokość wynagrodzenia za 10 dni niezdolności do pracy 92,04 zł x 10 (dni zwolnienia lekarskiego) = 920,40 zł Pracownikowi przysługuje 920,40 zł wynagrodzenia chorobowego za 10 dni niezdolności do pracy. Przykład 2: Pracownik zawarł umowę o pracę od 1 kwietnia na kwotę 3500,00 zł brutto miesięcznie. Zachorował już 17 kwietnia i z tym dniem stał się niezdolny do pracy na czas 6 dni. Poprzednie zatrudnienie tego pracownika skończyło się z dniem 15 marca na skutek rozwiązania umowy o pracę. Przerwa w podleganiu ubezpieczeniu zdrowotnemu wynosi w tym przypadku 16 dni. Zgodnie z obowiązującymi przepisami pracownik ma prawo do uzyskania wynagrodzenia chorobowego w wysokości 80%. Podstawa brutto 3500,00 zł Podstawa netto 3500 x 13,71% = 3500 – 479,85 = 3020,15 zł Kwota przysługująca za 1 dzień choroby 3020,15 :30 = 100,67 zł 100,67 x 80% = 80,54 zł Wysokość wynagrodzenia za 6 dni niezdolności do pracy 80,54 zł x 6 (dni zwolnienia lekarskiego) = 483,24 zł Pracownikowi przysługuje 483,24 zł wynagrodzenia chorobowego za 6 dni niezdolności do pracy. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!

Wymiar czasu pracy pracowników niepełnosprawnych – niezależnie od posiadanego stopnia niepełnosprawności – nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin na tydzień. W przypadku zaś pracowników niepełnosprawnych w stopniu znacznym lub umiarkowanym, górne limity czasu pracy to: 7 godzin na dobę oraz; 35 godzin tygodniowo,

Pracownicy zachowują prawo do wynagrodzenia za pierwsze 33 dni niezdolności do pracy w ciągu roku kalendarzowego, lub 14 dni - w przypadku osób, które ukończyły 50 rok życia. Niezdolność może być spowodowana chorobą lub odosobnieniem w związku z chorobą zakaźną. Prawo to dotyczy osób uprawnionych do zasiłku chorobowego. Prawo do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy nabywają, na równi z pracownikami, osoby wykonujące pracę nakładczą i osoby odbywające służbę zastępczą. Inni ubezpieczeni nie mają prawa do tego wynagrodzenia i w związku z tym zasiłek chorobowy przysługuje im od pierwszego dnia niezdolności do to przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy i wypłacane jest w wymiarze 80% wynagrodzenia, obliczanego na zasadach stosowanych przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Przy czym nie ma do tego wynagrodzenia zastosowania ograniczenie podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, pracownikowi przysługuje od pierwszego dnia zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego, a nie wynagrodzenie przewidziane w Kodeksie 33 dni, bądź 14 dni niezdolności do pracy ustala się sumując okresy niezdolności do pracy osoby ubezpieczonej w ciągu roku kalendarzowego. Bez znaczenia są przerwy pomiędzy tymi okresami oraz ilość pracodawców u których dana osoba pracowała. Dodaje się kolejno przypadające dni choroby, za które wypłacono w danym roku 34/15 dnia niezdolności do pracy pracownikom przysługuje prawo do zasiłku regulujące 14-dniowy okres wynagrodzenia chorobowego osób po 50 roku życia zostały wprowadzone od 1 lutego 2009 r. Jeżeli nieprzerwana niezdolność do pracy przypada na przełomie roku kalendarzowego, a 31 grudnia pracownik ma jeszcze prawo do wynagrodzenia, to od 1 stycznia zachowuję nadal do niego prawo, ale okres 33/14 dni jest od nowa liczony, od 1 stycznia. Natomiast w przypadku, kiedy 31 grudnia pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego, to od 1 stycznia nadal przysługuje mu zasiłek chorobowy za okres tej nieprzerwanej niezdolności do zatrudniony od 1 stycznia 2008. na 3/4 etatu był niezdolny do pracy z powodu choroby od 3 do 16 lutego (14dni). Za ten okres wypłacono mu wynagrodzenie. Od 10 marca podjął dodatkową pracę u drugiego pracodawcy, w wymiarze 1/4 etatu. 12 lipca pracownik kolejny raz zachorował, a jego niezdolność do pracy trwała do 1 sierpnia (21 dni). Prawo do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy będzie przysługiwało pracownikowi za łączny okres 33 dni: od 3 do 16 lutego u pierwszego pracodawcy oraz od 12 lipca do 30 lipca u obydwu pracodawców. Natomiast od 31 lipca pracownik będzie miał prawo do zasiłku chorobowego z tytułu obu prawna:Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwaUstawa z dnia 26 czerwca 1974r, Kodeks pracy Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.
Wypłata zasiłku chorobowego przez pracodawcę a wynagrodzenia. Zgodnie z informacjami zawartymi na stronie ZUS by wypłata zasiłku chorobowego była możliwa, pracownik musi mieć ubezpieczenie chorobowe. Ubezpieczenie takie jest konieczne, jeśli pracuje się na etacie. Jeśli jest się zatrudnionym na podstawie innej umowy cywilnoprawnej Wynagrodzenie chorobowe oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy. Wynagrodzenie to nie ulega jednak obniżeniu w przypadku ograniczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Za wynagrodzenie uważa się natomiast przychód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne. Ustalając podstawę wynagrodzenia chorobowego, przychód stanowiący podstawę wymiaru składek społecznych pomniejsza się o 13,71% podstawy ich wymiaru. Do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego nie wlicza się składników wynagrodzenia, które zgodnie z przepisami płacowymi obowiązującymi u danego pracodawcy nie ulegają zmniejszeniu za okresy choroby. W podstawie wymiaru nie uwzględnia się także tych składników, których wypłaty zaprzestano na podstawie postanowień aktów prawa wewnętrznego bądź które wypłacano do określonego terminu. Tabela 1. Zasady wliczania wybranych składników wynagrodzenia do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego Składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy Sposób wliczania do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego miesięczne w kwocie wypłaconej za miesiące, za które wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia tej podstawy kwartalne w wysokości stanowiącej 1/12 kwot wypłaconych za 4 kwartały poprzedzające miesiąc, w którym powstała niezdolność roczne w wysokości stanowiącej 1/12 kwoty wypłaconej za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność Jeżeli w danym okresie pracownik nie osiągnął wynagrodzenia wskutek nieobecności w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, przy ustalaniu podstawy wymiaru wynagrodzenia za czas choroby: wyłącza się wynagrodzenie za miesiące, w których przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy, przyjmuje się, po uzupełnieniu do pełnego miesiąca, wynagrodzenie z miesięcy, w których przepracował co najmniej połowę obowiązującego go czasu pracy. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego ustala się przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego przez pracownika za okres 12 miesięcy poprzedzających miesiąc powstania niezdolności do pracy przez liczbę przyjętych miesięcy. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego, podstawę wymiaru wynagrodzenia za czas choroby stanowi wynagrodzenie, które pracownik osiągnąłby, gdyby przepracował cały miesiąc. Podstawą wymiaru wynagrodzenia chorobowego za 1 dzień niezdolności do pracy jest 1/30 część wynagrodzenia stanowiącego jego podstawę wymiaru. Za czas choroby pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu (np. w układzie zbiorowym lub umowie o pracę). Gdy niezdolność do pracy jest wynikiem wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w okresie ciąży, za czas zwolnienia przysługuje 100% wynagrodzenia (zasiłku). Przykład 13 Pracownik w wieku 47 lat zachorował i na okres od 18 czerwca do 24 lipca 2019 r. (37 dni) przedstawił zwolnienie lekarskie. W okresie ostatnich 2 lat nie korzystał ze zwolnień lekarskich i nie przebywał na urlopie bezpłatnym. Pracodawca zatrudnia 10 osób. Na wynagrodzenie pracownika składa się: wynagrodzenie zasadnicze w stałej stawce miesięcznej - 3000 zł, dodatek funkcyjny w wysokości 500 zł, który ulega proporcjonalnemu pomniejszeniu w stosunku do dni przepracowanych. Pracownik jest zatrudniony od 1 stycznia 2018 r. i od tego czasu jego warunki zatrudnienia nie uległy zmianie. Wynagrodzenie za czas choroby przysługuje pracownikowi od pierwszego dnia zwolnienia lekarskiego. Pracodawca jest zobowiązany wypłacić mu wynagrodzenie chorobowe za okres 33 dni, tj. od 18 czerwca do 20 lipca 2019 r. Natomiast za okres od 21 lipca 2019 r. do końca zwolnienia lekarskiego pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy, finansowany i wypłacany przez ZUS. Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowi przychód za okres od czerwca 2018 r. do maja 2019 r., tj. miesięcznie kwota: 3000 zł + 500 zł = 3500 zł, a po pomniejszeniu o składki społeczne finansowane przez pracownika - 3020,15 zł. Krok 1. Ustalamy wynagrodzenie za 1 dzień niezdolności do pracy, które stanowi 1/30 przeciętnego wynagrodzenia: 3020,15 zł : 30 = 100,67 zł. Krok 2. Ustalamy wynagrodzenie za czas choroby (pracownikowi przysługuje 80% wynagrodzenia): 100,67 zł × 80% = 80,54 zł. Krok 3. Obliczamy wysokość wynagrodzenia chorobowego za 33 dni zwolnienia lekarskiego: 80,54 zł × 33 dni = 2657,82 zł. Pracownikowi przysługuje oprócz wynagrodzenia chorobowego w wysokości 2657,82 zł zasiłek chorobowy za 4 dni, który wypłaci ZUS. Niniejszy artykuł stanowi fragment publikacji: Wynagrodzenia po 1 sierpnia 2019 r. Rozliczanie płac w praktyce Wynagrodzenia po 1 sierpnia 2019 r. Rozliczanie płac w praktyce. Do dnia 10 kwietnia 2020 r. pracownica była zatrudniona na 1/5 etatu, a od dnia 11 kwietnia 2020 r. na 3/4 etatu. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie przysługujące po zmianie wymiaru czasu pracy, tj. za okres od dnia 11 kwietnia 2020 r. do dnia 18 kwietnia 2020 r., po uzupełnieniu do kwoty, jaką pracownik
15 stycznia 2022 roku mój pracownik otrzymał aneks ze zmianą wymiaru czasu pracy z połowy etatu na pełny. 24 stycznia 2022 roku pracownik dostarczył mi zwolnienie lekarskie. Jak kształtuje się podstawa wynagrodzenia chorobowego po zmianie etatu?Roman, ToruńPodstawa wynagrodzenia chorobowego oraz zasiłku chorobowego z ubezpieczenia społecznego to przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jednakże od tej zasady istnieje kilka ustalić podstawę wynagrodzenia chorobowego?Jak już wspomniano wyżej, podstawą wymiaru świadczeń chorobowych jest przeciętne miesięczne wynagrodzenie za okres 12 miesięcy poprzedzających miesiąc choroby pracownika. Od tej kwoty konieczne jest odjęcie składek społecznych pobieranych z pensji przez ubezpieczonego w wysokości 13,71% (emerytalne 9,76%, rentowe 1,5%, chorobowe 2,45%). Osoby zatrudnione w danej firmie krócej niż rok również mogą otrzymać wynagrodzenie chorobowe czy zasiłek. Wtedy do wyliczenia podstawy przyjmuje się przychód osiągnięty za pełne miesiące kalendarzowe poprzedzające miesiąc wystąpienia niezdolności do pracy. Co ważne, jeśli pracę rozpoczęto w trakcie miesiąca, wówczas miesiąc ten się pomija. Przykład Robert jest zatrudniony u danego pracodawcy od 7 marca 2021 roku. Otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 4000 zł oraz od czerwca dodatek za dyżur w wysokości 500 zł. Od 7 do 19 stycznia 2022 roku przebywał na zwolnieniu lekarskim. Jak zostanie ustalone wynagrodzenie chorobowe?Do ustalenia podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego przyjąć należy miesiące od kwietnia do maja według stawki 4000 zł (marzec pomijamy, gdyż pracę rozpoczęto w trakcie tego miesiąca), a także od czerwca do grudnia według stawki 4500 zł × 2 miesiące + 4500,00 zł × 7 miesięcy = 39 500,00 zł39 500,00 zł / 9 miesięcy = 4388,89 zł4388,89 zł − (13,71% × 4388,89) = 3787,17 złWynagrodzenie chorobowe za 13 dni zwolnienia lekarskiego obliczamy następująco:3787,17 zł / 30 dni × 80% = 101,00 zł101,00 zł × 13 dni = 1313,00 Robert otrzyma wynagrodzenie chorobowe za styczeń w wysokości 1313 ważne, za pełny miesiąc kalendarzowy uważa się miesiąc, w którym:nie wystąpiły nieobecności lub wystąpiły takie nieobecności, które są traktowane na równi z dniami pracy, czyli: inne niż urlopy wypoczynkowe, okolicznościowe, nieobecność usprawiedliwiona płatna, dni wolne na poszukiwanie pracy czy dni wolne przysługujące z tytułu opieki nad dzieckiem (art. 188 Kodeksu pracy);wystąpiły nieobecności inne niż wyżej wymienione, ale pracownik przepracował więcej niż połowę czasu pracy, jaki miał do przepracowania w danym okresie sytuacji gdy pracownik przepracuje mniej niż połowę miesiąca z innego powodu niż podane powyżej, wówczas miesiąc ten powinien zostać wyłączony z wyliczeń. Natomiast jeśli dana osoba będzie świadczyła pracę przez co najmniej połowę miesiąca, wtedy wynagrodzenie przyjmowane do ustalenia podstawy chorobowego podlega wyrównaniu do takiej wysokości, jaką pracownik otrzymałby, pracując przez cały miesiąc. Istnieje jeden wyjątek od tej reguły – jeśli nieprzepracowanie pełnego miesiąca było spowodowane nieobecnością nieusprawidliwioną, to do wyliczenia przyjmuje się przychód faktycznie osiągnięty (nie stosuje się wyrównania).Przykład lutym 2022 roku pani Adela otrzymała zwolnienie na 19 dni oraz kontynuowała je w marcu przez 13 dni. Ponownie zachorowała we wrześniu 2022 roku Do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie zostanie przyjęty luty z powodu przepracowania mniej niż 50% czasu pracy, a wynagrodzenie za marzec zostanie uwzględnione w wyliczeniach w wysokości takiej, jaką pracownik osiągnąłby w przypadku przepracowania całego tu również wspomnieć o jeszcze jednej zasadzie. Jeżeli pomiędzy kolejnymi nieobecnościami, za które przysługuje wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek, nie wystąpiła co najmniej jednomiesięczna przerwa, podstawy wymiaru świadczenia nie ustala się na nowo – przyjmuje się wysokość taką, jaką obliczono przy poprzedniej nieobecności. Co istotne, chodzi tu o trzy pełne miesiące Zofia od 5 do 20 grudnia 2021 roku sprawowała opiekę nad chorym synem (otrzymała zasiłek opiekuńczy). 24 stycznia 2022 roku rozchorowała się i otrzymała zwolnienie lekarskie do końca miesiąca. Podstawa nie została ustalona na nowo, a przyjęta była z poprzedniej nieobecności zasiłkowej, bowiem przepracowaniu niepełnego miesiąca pracownica ponownie otrzymała L4. Podstawa była taka sama jak przy sprawowaniu opieki w grudniu 2021 roku. Podstawa wynagrodzenia chorobowego po zmianie etatuW razie zmiany wymiaru czasu pracy należy kierować się innymi zasadami. Wtedy bowiem nie znajduje zastosowania metoda ustalania przeciętnego wynagrodzenia z miesięcy poprzedzających miesiąc choroby. Podstawa wynagrodzenia chorobowego po zmianie etatu zawsze ustalana jest na nowo, tj. według nowej stawki Przemysław pracuje na ½ etatu w zakładzie mechanicznym. W związku z dużym popytem na usługi tej firmy pracodawca 1 kwietnia wręczył mu aneks, w którym zaproponował pełny wymiar czasu pracy, co wiązało się również z podwyżką wynagrodzenia do 5000 zł. W maju pracownik zachorował. Podstawa wynagrodzenia chorobowego po zmianie etatu to 5000 zł – 13,71% = 4314,50 ma tu znaczenia, czy zwiększono wymiar czasu pracy, czy też go obniżono. Istotny jest sam fakt zmiany wysokości pensji pracownikaSama podwyżka lub obniżenie wynagrodzenia nie mają wpływu na ustalanie podstawy wymiaru świadczeń chorobowych. Wtedy wyliczenia dokonuje się na zasadach ogólnych. Wyłącznie w przypadku, gdyby ze zmianą wysokości pensji szła zmiana wymiaru czasu pracy, stosuje się zasady opisane w poprzednim to, że w razie choroby pracownika w miesiącu otrzymania podwyżki podstawa wynagrodzenia chorobowego czy zasiłku nie będzie wyższa. Przy zmianie wynagrodzenia w trakcie miesiąca w podstawie należy uwzględnić pensję, jaką zatrudniony otrzymał za ten Zbigniew podpisał umowę na okres próbny od 2 maja do 31 lipca 2022 roku za wynagrodzeniem 3500 zł. Od 1 sierpnia pracownik otrzymał podwyżkę i od tej pory jego pensja wynosiła 4000 zł. Od 11 do 28 sierpnia pan Zbigniew przebywał w szpitalu. Przy wyliczaniu podstawy należy ująć czerwiec i lipiec. Przeciętne wynagrodzenie z dwóch miesięcy wynosi 3500 zł. Po pomniejszeniu go o 13,71% składek społecznych otrzymamy podstawę w wysokości 3020,15 wynagrodzenia chorobowego po zmianie etatu – podsumowanieObliczenie wymiaru świadczeń chorobowych nie jest prostym zadaniem – należy tu mieć na uwadze wiele zmiennych czynników. Warto jednak pamiętać, że podstawa wynagrodzenia chorobowegopo zmianie etatu zawsze będzie ustalana na nowo według nowej stawki wynagrodzenia.
Odpowiedź: W podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego należy uwzględnić wynagrodzenie przysługujące pracownikowi za marzec 2019 r. - za pełen miesiąc kalendarzowy po zmianie wymiaru czasu pracy oraz 1/4 część nagrody wypłaconej za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, tj. za 2018 r
te wyliczenia nie są do końca dobre, bo podstwę do podatku zaokrągla się do pełnej złotówki, mnoży przez 18% i odejmuje składkę zdrowotną, która w tym przypadku zostanie obniżona do wysokości zaliczki (27 zł x 18% = 4,86 zł).Ale... co z wynagrodzeniem do Żeby prawidłowo obliczyć składki i podatek należy je liczyć od sumy wszystkich przychodów w danym możliwe że to będzie wyglądać tak:wynagrodzenie za pracę: 900,00 - 900,00 : 30 x 8 = 660,00za chorobę: 165,68podstawa składki zdrowotnej: 660,00 - 90,49 + 165,68 = 735,19składka zdrowotna 9%: 66,17, składka zdrowotna 7,75%: 56,98podstawa opodatkowania: 735,19 - 139,06 = 596,13podatek: 596,00 x 18% - 56,98 = 50,0netto: 660,00 + 165,68 - 90,49 - 66,17 - 50,00 = 619,02
W związku z tym, że podstawa ustalona jest niższa niż obowiązująca od stycznia 2023 r., należy ją podnieść do kwoty minimalnej podstawy, tj. 3 011,52 zł. Wynagrodzenie chorobowe za okres od 1 stycznia 2023 r. do 10 stycznia 2023 r. wyniesie: 3 011,52 zł : 30 = 100,38 zł (stawka dzienna wynagrodzenia chorobowego w wysokości 100%)
Przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń chorobowych uwzględnia się przychód pracownika, od którego jest odprowadzana składka na ubezpieczenie chorobowe, po pomniejszeniu o potrącone pracownikowi składki na ubezpieczenia społeczne. Składki te wynoszą: 9,76% kwoty przychodu - na ubezpieczenie emerytalne, 1,50% kwoty przychodu - na ubezpieczenia rentowe oraz 2,45% kwoty przychodu - na ubezpieczenie chorobowe. PYTANIE: Jak należy uzupełnić trzynastkę w podstawie ustalanej do wynagrodzenia/zasiłku chorobowego? Pracownica powróciła do pracy 21 października 2019 r. po urlopie macierzyńskim i rodzicielskim. Pracodawca naliczył jej dodatkowe wynagrodzenie roczne za 2019 r., proporcjonalnie pomniejszone za czas choroby i urlopów związanych z rodzicielstwem. Czy w sytuacji, gdy pracownik pracuje krócej niż pół roku, należy uzupełnić trzynastkę i przyjąć ją do podstawy zasiłku chorobowego? Jeżeli tak, to czy uzupełniamy do pełnego roku i przyjmujemy 1/12, czy tylko 2 miesiące i do podstawy przyjmujemy 1/2 trzynastki? Którą trzynastkę należy przyjąć do podstawy, jeśli pracownica zachorowałaby w styczniu 2020 r.? Czy trzynastkę za 2018 r.? ODPOWIEDŹ: W przypadku wskazanym w pytaniu, pomimo że pracownica nie przepracowała co najmniej pół roku, dodatkowe wynagrodzenie roczne należy uzupełnić do pełnego roku, a następnie przyjąć do podstawy wymiaru wynagrodzenia za czas choroby czy zasiłku chorobowego w 1/12 otrzymanej kwoty. W przypadku zachorowania w styczniu 2020 r., przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia chorobowego należy przyjąć dodatkowe wynagrodzenie w wysokości 1/12 kwoty przysługującej za rok poprzedzający miesiąc zachorowania. Zobacz: Zadania UZASADNIENIE: Przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń chorobowych uwzględnia się przychód pracownika, od którego jest odprowadzana składka na ubezpieczenie chorobowe, po pomniejszeniu o potrącone pracownikowi składki na ubezpieczenia społeczne. Składki te wynoszą: 9,76% kwoty przychodu - na ubezpieczenie emerytalne, 1,50% kwoty przychodu - na ubezpieczenia rentowe oraz 2,45% kwoty przychodu - na ubezpieczenie chorobowe. Łącznie potrącone składki wynoszą 13,71% kwoty przychodu. W podstawie wymiaru wynagrodzenia za czas choroby oraz zasiłków z ubezpieczenia chorobowego należy uwzględnić trzynastkę, ponieważ pracownik nie zachowuje do niej prawa w okresie niezdolności do pracy spowodowanej chorobą oraz od kwoty trzynastki jest odprowadzona składka na ubezpieczenie chorobowe. Trzynastka w podstawie świadczeń chorobowych Trzynasta pensja zwiększa kwotę wynagrodzenia za czas choroby i zasiłków przysługujących pracownikowi w razie niezdolności do pracy z powodu choroby. Jest to składnik wynagrodzenia uwzględniany w podstawie wymiaru świadczeń, ponieważ pracownik zgodnie z przepisami nie zachowuje do niej prawa za okresy pobierania tych świadczeń. W związku z tym, że trzynasta pensja jest składnikiem wypłacanym za okresy roczne, w podstawie wymiaru wynagrodzenia za czas choroby i zasiłków uwzględnia się ją w wysokości stanowiącej 1/12 kwoty wypłaconej pracownikowi za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy dłuższe niż miesiąc, do których pracownik nie zachowuje prawa w okresie pobierania zasiłku, zmniejszane proporcjonalnie w związku z usprawiedliwioną nieobecnością̨ w pracy, zgodnie z przepisami płacowymi (takim składnikiem jest trzynastka), podlegają uwzględnieniu w podstawie wymiaru zasiłku po uzupełnieniu, zgodnie z ogólnymi zasadami. Zasady uzupełniania podstawy zasiłkowej Zgodnie z ogólną zasadą określoną w art. 38 ust. 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, jeżeli w okresie, z którego ustala się podstawę wymiaru zasiłku, pracownik nie osiągnął pełnego wynagrodzenia, gdyż był nieobecny w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, np. chorował, opiekował się dzieckiem, korzystał z urlopu bezpłatnego, ustalając podstawę wymiaru zasiłku, należy: wyłączyć wynagrodzenie za miesiące kalendarzowe, w których pracownik przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy, przyjąć wynagrodzenie za miesiące kalendarzowe, w których pracownik przepracował co najmniej połowę obowiązującego go czasu pracy, po uprzednim uzupełnieniu. Uzupełnianie wynagrodzenia za miesiące uwzględniane w podstawie wymiaru, w których pracownik był nieobecny w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, odbywa się według następujących zasad: wynagrodzenie przysługujące w stałej miesięcznej wysokości przyjmuje się w wysokości określonej w umowie o pracę lub w innym akcie nawiązującym stosunek pracy, wynagrodzenie zmienne osiągnięte za przepracowane dni robocze dzieli się przez liczbę tych dni i mnoży przez liczbę dni roboczych, które pracownik był zobowiązany przepracować w danym miesiącu. Te zasady dotyczą miesięcznych wynagrodzeń. Trzeba jednak pamiętać, że stosuje się ją odpowiednio do składników wynagrodzenia przysługujących za inne okresy, a więc także do składników wynagrodzenia rocznych podlegających uwzględnieniu w podstawie wymiaru zasiłków. Przy czym składniki wynagrodzenia za okresy roczne uwzględnia się w podstawie wymiaru zasiłku nawet wtedy, gdy w roku kalendarzowym, za który przysługują, pracownik wykonywał pracę przez mniej niż połowę czasu pracy obowiązującego go w tym okresie. Uzupełnianie trzynastki Przed uwzględnieniem w podstawie wymiaru składnika wynagrodzenia rocznego pracodawca powinien rozstrzygnąć, czy podlega on uwzględnieniu w podstawie wymiaru po uzupełnieniu, czy w kwocie faktycznie wypłaconej. Aby odpowiedzieć sobie na to pytanie, należy sięgnąć do zasad wypłacania tego składnika. Jeżeli ulega on proporcjonalnemu zmniejszeniu za okresy usprawiedliwionej nieobecności w pracy, w podstawie wymiaru zasiłku należy uwzględnić ten składnik wynagrodzenia po uzupełnieniu. W przypadku gdy zmniejszanie za okres usprawiedliwionej nieobecności w pracy jest dokonywane w sposób nieproporcjonalny, składnik wynagrodzenia roczny podlega uwzględnieniu w podstawie wymiaru w kwocie faktycznie wypłaconej, bez uzupełniania. W przypadku gdy pracownik był nieobecny w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, przysługujące mu dodatkowe wynagrodzenie roczne, do którego nie zachowuje prawa za okresy pobierania zasiłków i które jest zmniejszane proporcjonalnie w związku z tą nieobecnością, podlega uwzględnieniu w podstawie wymiaru zasiłku po uprzednim uzupełnieniu. SPOSOBY UZUPEŁNIANIA TRZYNASTKI Uzupełnienie zgodnie z ogólnymi zasadami: kwotę składnika rocznego dzieli się przez liczbę dni roboczych, które pracownik przepracował w roku kalendarzowym, z którego składnik jest uwzględniany, i mnoży przez liczbę dni roboczych, które pracownik był zobowiązany przepracować w tym roku kalendarzowym. Uzupełnianie według zasady określonej dla składników wynagrodzenia obliczanych procentowo od rocznego wynagrodzenia pracownika, jeśli pracodawca jest w stanie określić, jakie wynagrodzenie pracownikowi przysługiwałoby, gdyby przepracował wszystkie dni robocze w roku: roczny składnik wynagrodzenia uwzględnia się w podstawie wymiaru w kwocie, którą pracownik otrzymałby, gdyby w danym roku kalendarzowym nie miał usprawiedliwionych nieobecności w pracy, np. trzynastka przysługuje w wysokości 8,5% rocznego wynagrodzenia i można ustalić kwotę pełnego wynagrodzenia, które przysługiwałoby pracownikowi za dany rok kalendarzowy, gdyby nie miał on nieobecności usprawiedliwionych. PRZYKŁAD Pracownica 30 marca 2019 r. urodziła dziecko i z tego tytułu przysługuje jej urlop macierzyński oraz urlop rodzicielski, w czasie których wypłacany jest zasiłek macierzyński. Pracownicy przysługuje miesięczne wynagrodzenie zasadnicze w stałej wysokości 3500 zł miesięcznie oraz premia roczna, tzw. trzynastka, w wysokości 8,5% sumy wynagrodzenia za miniony rok kalendarzowy. Podstawę wymiaru zasiłku macierzyńskiego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za okres od marca 2018 r. do lutego 2019 r. oraz 1/12 trzynastki za rok ubiegły. Miesięczne wynagrodzenie z tego okresu, po pomniejszeniu o składki 13,71%, wynosi 3020,15 zł (3500 zł - 479,85 zł). W poprzednim roku kalendarzowym pracownica była nieobecna w pracy z powodu choroby i z tego powodu otrzymała zmniejszoną trzynastkę w kwocie 2500 zł. Trzynastkę można uzupełnić, ustalając jej kwotę jako 8,5% sumy pełnego wynagrodzenia, które pracownica otrzymałaby, gdyby przepracowała wszystkie dni robocze w ubiegłym roku kalendarzowym. Uzupełnienie trzynastki przedstawia się następująco: 3500 zł × 12 = 42 000 zł, 42 000 × 8,5% = 3570 zł, 3570 zł × 13,71% = 489,45 zł, 3570 zł - 489,45 zł = 3080,55 zł. Polecamy: Pracownicy Składnik roczny, którym jest dodatkowe wynagrodzenie roczne, jak wcześniej zaznaczono, może być́ uzupełniony na dwa różne sposoby. Jest to uzależnione od tego, jakie wynagrodzenie otrzymuje osoba zainteresowana. Tym samym dodatkowe wynagrodzenie roczne należy uzupełnić niezależnie od tego, jaką część roku pracownica faktycznie przepracowała. PRZYKŁAD Pracownica w 2019 r. przepracowała 48 z 251 dni. Dodatkowe wynagrodzenie roczne za ten rok wyniosło 670 zł. Sposób uzupełnienia wynagrodzenia obrazuje poniższy przykład: 670 zł × 13,71% = 91,86 zł, 670 zł - 91,86 zł = 578,14 zł,578,14 zł ÷ 48 dni × 251 dni = 3022,04 zł,1/12 z 3022,04 zł = 251,84 zł (jest to kwota trzynastki podlegająca wliczeniu do podstawy wymiaru wynagrodzenia lub zasiłku chorobowego). Podstawa prawna art. 42 ust. 3 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ( z 2019 r. poz. 645; z 2019 r. poz. 1590) ©℗ MARZANNA KROŃSKA długoletni pracownik ZUS, główny specjalista w Wydziale Świadczeń Emerytalno-Rentowych, autor wielu publikacji z zakresu ubezpieczeń społecznych i prawa pracy fLfae. 285 191 314 13 56 431 336 20 26

jak wyliczyć chorobowe na 3 4 etatu